1111111111111


เว็บใหม่ที่ผมขอใช้ฟรีครับ ภาวนาอยู่ว่าวันดีคืนดีข้อมูลคงไม่หายเหมือนเว็บอื่น

วันศุกร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2553

@แดนภูไท&ญ้อ สกลนคร

สวัสดีครับวันนี้วันศุกร์ ตื่นขึ้นมาดึกๆ จะนอนก็นอนไม่หลับก็เลยขอเขียนอะไรแบบไร้สาระหน่อยใน
วันศุกร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ.2553

เมื่อก่อนนั้นหาเลี้ยงชีพอยู่ในเมืองหลวง และแล้วก็ตัดสินใจมาหางานทำในแดนภูไท มีคนที่ชาวบ้านป่ารู้จักซึ่งเป็นชาวภูไทบอกว่า ชาวบ้านป่าบ้านดอยเป็นคนเจอดี (ฟังแรกๆก็ตกใจครับ นึกว่าจะมีอะไร แท้ๆแล้ว คำว่า เจอดี หมายถึง ใจดี ค่อยโล้งอกไปหน่อย) มาอยู่ที่สกลนครรู้สึกถึงความใจดีีของชาวภูไท และชาวญ้อครับ ที่จริงมีจริงมีชนเผ่ามากกว่านี้ครับจำไม่ได้้ว่ามีชนเผ่าอะไรบ้าง ถ้ายังงัยบทความหน้าจะนำข้อมูลเกี่ยวกับชนเผ่าต่างๆในจังหวัดสกลนครมาฝากครับ

หลังจากที่ได้มาอาศัยในแดนภูไท จังหวัดสกลนคร ชาวบ้านป่าบ้านดอย ก็ได้รู้จักกับผู้คนจำนวนมากมายต่างใจดี จริงๆว่าจะเอารูปแถวสกลนครมาฝากครับ แต่กล้องตอนนี้ถ่ายแล้วภาพไม่ชัดก็เลยต้องอด ถ้ายังงัยมีโอกาสดีๆจะเอาภาพบรรยากาศท้องไร่ท้องนาสกลนครมาฝากครับ





ว่าจะนอนแล้วหล่ะครับเอาเพลงเกี่ยวกับสกลนครและบุพเพสันนิวาสที่ได้มาทำงานที่สกลนครมาฝากครับ



เพลง บุพเพสันนิวาส

เนื้อคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้ว...กันไปได้
ถ้าเคยทำบุญร่วมไว้ ถึงจะยังไงก็ต้องเจอะกัน
เขาเรียกบุพเพสันนิวาส สร้างสรรค์
คงเคยตักบาตรร่วมขัน สร้างโบสถ์ร่วมกันไว้เมื่อชาติก่อน

น้องสบตาพี่ ไม่หลบตาหนี...พี่รู้แน่
หัวใจของพี่พ่ายแพ้ รักน้องศรีแพรเสียแล้วแน่นอน
รักเกิดจากใจ ใครมิได้เสี้ยมสอน
มิใช่ภาพลวงภาพหลอน พี่รักบังอรคงเพราะบุพเพฯ

พี่เป็นคนจริง พูดจริงทําจริง
น้องหญิง อย่าพึ่งสนเท่ห์
อย่าเพิ่งขว้างทิ้ง พี่คือเพชรจริง มิใช่เพชรเก๊
เมื่อรักพี่แล้ว อย่ารวนอย่าเร นะน้องจ๋า..

เนื้อคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้ว...คงไม่คลาด
ถ้าเราทำบุญร่วมชาติ ขอยอมเป็นทาสแม่ดวงสุดา
เพราะว่าบุพเพสันนิวาส เรียกหา
พี่จึงมั่นใจแน่นหนา ว่าขวัญชีวาคงไม่ตัดรอน

เนื้อคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้ว...คงไม่คลาด
ถ้าเราทำบุญร่วมชาติ ขอยอมเป็นทาสแม่ดวงสุดา
เพราะว่าบุพเพสันนิวาส เรียกหา
พี่จึงมั่นใจแน่นหนา ว่าขวัญชีวาคงไม่ตัดรอน.
......



เพลง ตะวันรอนที่หนองหาน
โอ้ละเน้อ โอ โอ โอ โอ้ ละเน้อ ผู้สาวภูไท ใช่มีแต่ที่เรณู
ได้ฮักแล้วพี่ได้ฮู้ คือสาวภูไทสกลนคร ครั้นไปเที่ยวงานพระธาตุเชิงชุม
ได้พบบังอร เหมือนเคยร่วมบุญปางก่อน
ที่สุดขอบฟ้าก็มาพบพาน แดดอัศดงค่ำลงที่ฝั่งหนองหาร
เฮาสองเคยเที่ยวด้วยกัน มนต์ฮักสายัญห์สวาทวาบหวาม
สายลมโชยชิ้วทิวสนลิ่ว โอนสอดเสียงกังวาน
เหมือนเสียงใจเฮาสาบาน ให้หนองหารได้เป็นสักขี
โอ้ละเน้อ หัวใจดังเหมือนต้องมนต์ ท้าวผาแดงและนางไอ่ดล
ให้เจอน้อง ณ แดนแห่งนี้ วอนจ้าวช่วยคุ้มฮักยั่งยืน
อย่าได้หน่ายหนี เหมือนนิยายมีอยู่คู่หนองหาร
คนขานกล่าวชม แดดอ่อนคราใดหัวใจพี่สั่นสะท้าน
คิดถึงเคยฮักผูกพัน คิดถึงหนองหารที่เคยรื่นรมณ์
ความหลังฝั่งหนอง ที่เคยประคองนวลน้องแนบชม
หัวใจยังครางระงม โอ้แม่สาวสกลที่รัก.

แล้วพบกันใหม่ครั้งหน้า พอดีมีคนภูไทพาไปไหว้พระ จะเอาภาพตอนที่ชาวบ้านป่าบ้านดอยไปมุกดาหาร ได้ไปไหว้พระที่ภูก้อจ้อ และไปไหว้พระที่ผาน้ำย้อยมาฝากครับ



0 ความคิดเห็น: