วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอม มีนักศึกษามาลงทะเบียนพบเจอกันหลังพักผ่อนสมองช่วงปิดเทอม
และชาวบ้านป่าก็ได้ Email ที่คุณหมอมนต์ชัยส่งมาให้บ่อยๆ มาฉบับนี้โดนใจชาวบ้านป่ามาก ก็เลยขอนำมาลง Blog
ซ่ะหน่อย ช่วงนี้ชาวบ้านป่ากำลังอกหัก บ้างครั้งก็รู้สึกว่าตัวเองเศร้า บางครั้งก็รู้สึกว่าชิวิตตัวเองทำไมถึงน่าสงสาร
ทำไมต้องอกหักด้วย ตอนแรกกิน Beer เพื่อให้หายเศร้า แต่พอส่างเมาก็กลับมาอยู่ในอารมณ์เดิม (ประมาณรักษาผิดที่) แต่พอได้เจอภาพที่คุณหมอส่งมารู้สึกว่าเราอย่าเศร้าเลย เราต้องก้าวเดินต่อไป ภาพมีดังนี้
เว็บใหม่ที่ผมขอใช้ฟรีครับ ภาวนาอยู่ว่าวันดีคืนดีข้อมูลคงไม่หายเหมือนเว็บอื่น
วันจันทร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2552
All Things are Possible!
วันเสาร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2552
ชาวบ้านป่าจะเรียกตาว่า อีพ๋อ
กรุณาใช้พิจารณญาณในการอ่านนะครับ ความคิดใครความคิดมันนะคงไม่ว่ากัน หรือถ้ามีความคิดเห็นยังงัยก็นำเสนอได้นะครับ
สวัสดีครับวันนี้วันเสาร์ชาวบ้านป่าอยู่ที่หอพัก หลังตื่นนอนก็เลยขอบริหารสมองโดยการเขียน Blog ซักหน่อย พอดีช่วงนี้ที่หอพักที่ชาวบ้านป่าพักอยู่มีนักศึกษาเวียดนามมาพักอยุ่ใหม่ เพิ่มอีก 8 คน ก่อนหน้าที่พักอยู่แล้วก็จะ 20 ได้ ชาวบ้านป่าจึงได้ถามรุ่นพี่ชาวเวียดนามว่าแล้วพวกเราได้คุยกับน้องหรือยังส่วนมากจะบอกว่าคุยเรื่องเวียดนามที่บ้าน ถ้าเรื่องวิถีที่นี้ก็ได้แต่แนะนำโรงอาหาร
วันพฤหัสบดีที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2552
การปล่อยวาง (เกี่ยวกับลิงครับ ล ลิงไต่ราว ร เรารักกัน ฉ ฉันรักเธอ)
วันนี้นอนตื่นตี 3 อีป้ออีแม่เอ่ยยยย นอนไม่หลับ หรือว่าชาวบ้านป่าแก่แล้วนี้ 555555
ว่างๆก็เลยไปคัดลอก (ภาษาที่บ้านชาวบ้านป่าเรียกว่า Copy 5555) ข้อความจากบล็อกเก่าของชาวบ้านป่าบ้านดอยเองจำไม่ได้ว่าคัดมาจากใหนเพราะนานแล้ว)นำมาใส่ไว้ที่นี้กลัวเขาลบบล็อกเก่าทิ้ง บทความนี้เกี่ยวกับลิงครับ ล ลิงไต่ราว ร เรารักกัน ฉ ฉันรักเธอ พ เพ้อเพราะคิดถึง 5555 ตื่นดึกๆอารมณ์ดีครับ อย่าว่ากันนะ แต่ช่วงกลางวันนี้หล่ะสิ คงง่วงแน่เลย เรามาดูลิงกันดีกว่าครับ