การปล่อยวาง (เกี่ยวกับลิงครับ ล ลิงไต่ราว ร เรารักกัน ฉ ฉันรักเธอ)

วันนี้นอนตื่นตี 3 อีป้ออีแม่เอ่ยยยย นอนไม่หลับ หรือว่าชาวบ้านป่าแก่แล้วนี้ 555555

ว่างๆก็เลยไปคัดลอก (ภาษาที่บ้านชาวบ้านป่าเรียกว่า Copy 5555) ข้อความจากบล็อกเก่าของชาวบ้านป่าบ้านดอยเองจำไม่ได้ว่าคัดมาจากใหนเพราะนานแล้ว)นำมาใส่ไว้ที่นี้กลัวเขาลบบล็อกเก่าทิ้ง บทความนี้เกี่ยวกับลิงครับ ล ลิงไต่ราว ร เรารักกัน ฉ ฉันรักเธอ พ เพ้อเพราะคิดถึง 5555 ตื่นดึกๆอารมณ์ดีครับ อย่าว่ากันนะ แต่ช่วงกลางวันนี้หล่ะสิ คงง่วงแน่เลย เรามาดูลิงกันดีกว่าครับ





จิตของคนเรานั้น เหมือนกับลิง
เราจึงเรียนรู้เรื่องของจิตใจของเราได้มากมายจากพฤติกรรมของลิง
ลิงนั้นเกลียดกะปิ ถ้ากะปิถูกมือมันเมื่อใด
มันจะถูนิ้วกับพื้นจนเลือดไหลเต็มมือจนกว่ากลิ่นกะปิจะหายในที่สุด
จนกลายเป็นว่า “กะปิ” ถึงจะร้าย ก็ไม่ร้ายเท่า “ความเกลียดกะปิ”
ที่มือลิงเป็นแผลเหวอะหวะ ไม่ใช่เพราะกะปิ
หากเป็นเพราะความจงเกลียดจงชังกะปิต่างหาก
สิ่งที่เราเกลียดนั้น
บ่อยครั้งไม่น่ากลัวเท่ากับความเกลียดชังในจิตใจเรา
ความเกลียดชัง หรือพูดให้ถูกก็คือความรู้สึกอยากผลักไส
ซึ่งรวมทั้งความโกรธและความกลัว
แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของความจริงเท่านั้น
นอกจากความอยากผลักไสแล้ว
ความยึดติดเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราต้องระวังไม่แพ้กัน


กลับมาที่ลิงจอมซนอีกทีครับ
ในอินเดีย ลิงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้าน
เพราะชอบขโมยผลไม้ในสวน ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง
โดยใช้กล่องไม้ซึ่งมีฝาด้านหนึ่งเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้
ในกล่องมีถั่วซึ่งเป็นของโปรดของลิงวางไว้เป็นเหยื่อล่อ
วันดีคืนดี ลิงมาที่สวน
เห็นถั่วอยู่ในกล่อง ก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว
แต่พอถอนมือออกมาก็ติดฝากล่อง
เพราะกำมือของลิงนั้นใหญ่กว่าฝากล่องที่เจาะไว้
ลิงพยายามดึงมือเท่าไรก็ไม่ออก
พอชาวบ้านมาจับ ก็ปีนหนีขึ้นต้นไม้ไม่ได้
เพราะมีมือเปล่าอยู่ข้างเดียว
สุดท้ายก็ถูกคนจับได้
ลิงหาได้เฉลียวใจไม่ว่า เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้น
มันก็เอาตัวรอดได้
แต่เพราะยึดถั่วไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย จึงต้องเอาชีวิตเข้าแลก
มีหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่เราใฝ่ฝันอยากได้
จนถึงกับยึดไว้อย่างเหนียวแน่น
เวลาประสบปัญหา
เพียงแค่คลายสิ่งที่ติดยึดนั้นเสียบ้าง ปัญหาก็คลี่คลาย
แต่เป็นเพราะเราไม่ยอมปล่อย
จึงเกิดผลเสียตามมาอย่างมากมาย..ไม่คุ้มกับสิ่งที่ติดยึด


ปัญหาทั้งหลายในชีวิตนั้น
ถ้าเรารู้จักปล่อยวางเสียบ้าง
มันก็จะบรรเทาไปได้เยอะ
บ่อยครั้งการปล่อยวางไม่เพียงแต่เป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ปัญหาเท่านั้น
หากแต่เป็นทางออกจากปัญหาเลยทีเดียว
ความจริงการอยากผลักไสอะไรสักอย่าง ก็เป็นการติดยึดอีกแบบหนึ่ง
ทั้งๆ ที่ลิงพยายามถูกำจัดกลิ่นกะปิไปจากมือ
ก็อดไม่ได้ที่จะดึงมือมาดมหากลิ่นกะปิซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ในหลายๆกรณี ความทุกข์ไม่ได้มาจากไหน
หากมาจากการยึดติดไม่ยอมปล่อย
ดั่งเจ้าลิงหวงถั่ว.


เขียนและนำบทความดีๆมาตั้งนาน หน้าน้อยใจใหมครับ (แต่ชาวบ้านป่าบ้านดอยหน้าใหญ่อยู่แล้ว) ไม่มีคนแสดงความคิดกนเลย ชาวบ้านป่าทดลองดู Counter แล้ว คนก็เข้ามาดูตลอดทุกวัน แสดงคสามคิดเห็นกันหน่อยก็ดีนะครับ จะได้เป็นกำลังใจ เอ้เรากำลังยืดติดเหมือนลิงเปล่าเนี้ย 55555 โอเคครับแค่เข้ามาอ่านก็ดีใจแล้วครับ ไม่อยากเป็นลิง ต้องปล่อยวาง 55555